Οι περισσότεροι ασθενείς που επισκέπτονται ένα φυσικοθεραπευτή δε μπορούν καν να φανταστούν, το πως οι ασκήσεις που τους δίνονται για να εκτελέσουν, θα επιλύσουν το πρόβλημά τους. Η απάντηση είναι στον όρο Mechanotrasduction ή αλλιώς Mechanotherapy (μηχανοχημική μορφοτροπή ή μηχανοθεραπεία). Ο ορισμός αυτός, κρύβει μέσα του τα αίτια τα οποία ένα οστό, ένας σύνδεσμος, μια άρθρωση, ένας μυς και γενικά τα συστήματα του οργανισμού μας, είναι δυνατότερα, πιο ανθεκτικά και πιο υγιή όταν εφαρμόζουμε ασκήσεις. Ένα κλασικό παράδειγμα μηχανοθεραπείας είναι η προσαρμογή ενός οστού στο φορτίο. Ένα μικρό, σχετικά ασθενές οστό μπορεί να γίνει μεγαλύτερο και ισχυρότερο, σαν απάντηση του κατάλληλου φορτίου που του εφαρμόζεται.
Από το πιο πάνω, αντιλαμβάνεται κανείς πως η έκθεση του σώματος μας σε κάποιου είδους άσκηση, βοηθά σε θετικές δομικές και λειτουργικές προσαρμογές. Το σώμα, έχει τη δυνατότητα να αναπαράγει καινούρια κύτταρα στους μύες, τις αρθρώσεις και τους τένοντες, όταν η καθημερινότητά μας το χρειάζεται. Σε περίπτωση που αφήσουμε το σώμα μας να υπολειτουργήσει και να τεμπελιάσει, ο οργανισμός μπαίνει στην κατάσταση του καταβολισμού, στην οποία σκοτώνει και διώχνει τα κύτταρα τα οποία δε χρησιμοποιούνται.
Στις μέρες μας, πολλά άτομα ζουν σε κατάσταση μειωμένης σωματικής ικανότητας (δύναμη, αντοχή, ισχύ). Με αποτέλεσμα να ζουν σε μια κατάσταση όπου ο παραμικρός τραυματισμός ή η παραμικρή ασθένεια να καταστέλλει εντελώς τη φυσική λειτουργία τους. Ας πάρουμε για παράδειγμα τον πόνο. Υποστηρίζεται, πως η άσκηση αυξάνει την ανέχεια του σώματός μας στον πόνο, λόγω των συνεχόμενων ερεθισμάτων που λαμβάνουν οι υποδοχείς από τις αρθρώσεις, τους τένοντες και τους μύες μας. Σταματώντας τη φυσική δραστηριότητα, η ανέχεια του πόνου πέφτει στα πατώματα, με αποτέλεσμα ο παραμικρός πόνος σε διάφορα μέρη του σώματος (οστικά, νευρικά, μυϊκά), να γίνεται πιο εύκολα αντιληπτός και σε υπερβολικό βαθμό.
Οι μεγάλες πιέσεις που δέχεται το σώμα μας κατά την άσκηση βοηθούν στην παραγωγή πρωτεϊνών για αύξηση της δύναμης και της κυκλοφορίας του αίματος στους μύες. Το καινούριο κολλαγόνο που παράγεται κατά την άσκηση, βοηθά στην επούλωση των τραυματισμένων τενόντων και αρθρώσεων. Η τακτική σωματική άσκηση μειώνει τον κίνδυνο πρόωρης θνησιμότητας, της στεφανιαίας νόσου, της υπέρτασης και του σακχαρώδη διαβήτη. Επίσης, βελτιώνει την ψυχική υγεία και ενεργοποιεί περιοχές του εγκεφάλου, που ποτέ άλλοτε δε θα μπορούσαν να ενεργοποιηθούν.
Σε άτομα μεγάλης ηλικίας το σώμα και οι λειτουργίες του εξασθενούν, οι μύες αδυνατίζουν και τα κόκκαλα χάνουν την νεανική μορφή τους. Η γυμναστική, δεν μπορεί να σταματήσει το χρόνο, ούτε είναι πανάκια. Όμως, καθυστερεί δραματικά τις επιδράσεις του χρόνου στο σώμα μας. Καθυστερεί την αποδιοργάνωση των οστών, αυξάνει την απορρόφηση των πρωτεϊνών από τις τροφές και δυναμώνει το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Στο διαδίκτυο, πολλά άτομα στα 70 ή τα 80 τους χρόνια, λόγω καθημερινής άσκησης, έχουν καταφέρει θαύματα όπως το να κερδίσουν διαγωνισμούς χορού, να τερματίσουν σε μαραθώνιους ή να βραβευτούν σε διαγωνισμούς bodybuilding.
Οι πιο πρόσφατες συστάσεις συμβουλεύουν τους ανθρώπους όλων των ηλικιών να περιλαμβάνουν τουλάχιστον 30 – 45 λεπτά σωματικής άσκησης μέτριας έντασης, όπως γρήγορο περπάτημα, τις περισσότερες, αν όχι όλες, τις ημέρες της εβδομάδας.